Hayattaki eylemlerimizde , bu benim için iyi mi, bu toplum için iyi mi diye istediğimiz kadar düşünelim modern çağda tamamen zararsız olmak imkansız!

Çevreyi kurtarmak için konferanslar düzenleyip, konferansın yapılacağı ülkeye uçakla giden ve karbon salınımına sebep olan katılımcılar kötü niyetli mi?
Elbetteki değil:)
Burada göze almamız gereken ne? ya da göz önünde bulundurmamız gereken:
Bu eylem benim yaşam amacımla uyumlu mu? Rezone mi?
Çünkü eğer öyleyse benim için iyi.Ve eğer benim için iyiyse toplumun kalanı için de iyidir.

Herkesin her şeyin doğuştan gelen gerçeğini yaşaması!Dharma!

Harish Johari" Ateşin dharması yanmak, suyun dharması söndürmek" derken tam da bunu kastediyordu.
Biri diğerinden daha değerli ya da önemli değil.
Arı bal yapıyor, çocuk özgürce oynuyor, Kaplan avlanıyor...

Çok güzel bir hikaye var Aziz ve Akrep

Bir gün bir Aziz Ganj nehri kenarında öğrencileriyle yıkanırken suda mücadele veren bir akrebi görür.
Akrebi sudan alır ve yavaş yavaş karaya getirmeye başlar.
Sudan kurtulan, kuruyan akrep kuyruğunu diker ve Aziz'i bir kaç defa sokar.
Aziz akrebi suya bırakmaz ve karaya çıkarır.
Öğrencisi sorar: Neden sizi sokmasına izin verdiniz?
Aziz cevap verir: Benim dharmam hayat kurtarmak akrebin dharması ise sokmak, o en zor zamanında bile dharmasından vazgeçmemişken ben nasıl vazgeçerdim.

Kendi gerçek potansiyelimizin, dharmamızın bu yaşamdaki benzersiz hediyemizin farkında varmaya başladığımızda değişkenler önemini yitirmeye başlıyor ve eylemlerimiz mutluluk ve doyum getiriyor.
Mesela Aziz yerine bir bilim adamı olsaydı muhtemelen akrebi kavanoza alıp "Ganj Nehrin kenarında bulunmuştur" diye etiketlerdi :)

İki eylem de daha iyi ya da daha değerli değil.Evrenin ödüllendireceği şey Dharmalarını yaşamaya evet demeleri.
(Bu arada akreplerle ilgili bir başka hikaye de, yumurtalarını sırtlarında taşır ve doğan yavrular annelerini yerler.Buna rağmen Anne akrep yavrularını sırtından bırakmaz, mümkün oldukça hayatta kalmaya çalışır.)

Dharma yaşam amacı hakkındaki karar her varlığın kendi doğasına özel ve biriciktir.Bu yüzden bir çok öğretide izlenmesi gereken yol olarak öğütlenir.

Ne düşünüyorsun yol arkadaşım? Sence Aziz yerine sen olsaydın ne yapardın?

Ben muhtemelen fotoğrafını çeker sopayla yardım etmeye çalışırdım.
Ve korksam da belki kurtaramasam da mutsuz olmazdım çünkü elimden gelenin en iyisi bu olurdu.
Kalpten kalbe kocaman sarılıyorum.